Het Centrum voor Werk en Inkomen bemiddelt tegenwoordig ook banen in het buitenland. Nederlandse werkzoekenden kunnen helaas alleen zeer beperkt hiervan gebruik maken. Volgens de Werkloosheidswet (art. 19, lid 1, sub f) is het namelijk een WW-uitkeringstrekker niet toegestaan voor een ander doel naar het buitenland te reizen dan voor vakantie. Dus ook niet voor sollicitatiegesprekken! Het CWI (of vroeger het GAK) heeft herhaaldelijk processen aangespand tegen WW-uitkeringstrekkers die naar het buitenland reisden; deze wet is dus geen dode, nooit meer toegepaste letter.
Ik heb persoonlijk de beperkingen hiervan meegemaakt. Omdat ik dicht bij de grens woonde, heb ik twee jaar geleden ook in Duitsland gesolliciteerd, nota bene ook op een vacature waarop het CWI zelf in zijn verzameling vacatures gewezen heeft. Toen ik een baan in Duitsland aangeboden kreeg, mocht ik niet eens een paar dagen naar mijn toekomstige werkplek reizen om daar alvast op zoek naar een woning te gaan.
In principe bestaat er een procedure voor een werkzoekende die een Nederlandse WW-uitkering betrekt en in een ander EU-land op zoek naar werk wil: hij kan bij het CWI een formulier meekrijgen, zich in het gewenste werkland vestigen en met het formulier een overeenkomstige uitkering van het land waar hij werk zoekt krijgen. Maar deze procedure is veel te ingewikkeld om even, voor een sollicitatiegesprek of kennismakingsbezoek, naar het buitenland te reizen.
Taak voor de wetgever om hier iets aan te doen! Ik stel voor minimaal reizen van enkele dagen naar andere EU-landen toe te staan, voorzover het werk vinden niet belemmerd wordt.
7 april 2005, David N. Jansen